Zo graag zou ik jou willen vertrouwen
Om samen een speciale band op te bouwen
Maar telkens weer die afwijzing en een dichtslaande deur voor mijn ogen
Verdriet in mijn hart vertelt me dat ik weer ben bedrogen
Voorgelogen
Even staat alles om mij heen stil
En neemt de teleurstelling de vrije loop
Waarom heb ik toch altijd hoop
Hoop, dat jij hetzelfde voor mij zal voelen
Zonder daarvoor iets terug te willen
Maar misschien is dat het juist waarin wij zo gigantisch van elkaar verschillen
Al jaren hou ik mij vast aan een beeld dat slechts een illusie is
Zie je nou niet dat ik jou als vader mis?