Een stapje terug

Daar waar ik normaal maar door beukte

Wordt ik nu door mijn lichaam beperkt

Door mijn gevoel heen ging of ongemerkt

Ik wil zo graag, maar kan dit van mijzelf ook niet verwachten

Zware jaren, dat brak zoveel krachten

Gelukkig leer ik nu herkennen

Waar ik normaal voor weg zou rennen

Mijzelf meer liefde gunnen

Naast mijn werk en persoonlijke zaken

Is er iets wat nog veel meer kracht ontneemt

Mijn grote liefde, waarvan ik ongewild afstand moet houden

Sommige momenten vergeet ik dat even

Mijn liefde voor haar overwint toch steeds weer

In welke situatie zij of ik ook verkeer

Hiervoor vluchten wil ik niet meer

Het gevoel wat zij mij geeft is wat ik zo waardeer

Als ik weer in haar ogen zou hebben gekeken

Weet ik zeker; dan ben ik bezweken

Toch wil ik niets liever

Daarom ben ik zo bang dat ik wat kapot maak

Het woord ik laat je los of gaan

Is de reden waarom ik al uren traan

Het doet zoveel pijn

Wat is dan nog mijn reden om hier te zijn

Ik leg me neer

Want zonder jou doet alleen maar zeer

Boos kan ik nooit op je blijven, wat je ook doet

Ik weet dat jij keer op keer als enige mijn hart ontmoet

Liefde die doet geen pijn

Alleen als we niet bij elkaar zijn

Daarom is het dat we elkaar ontwijken

Maar als je voorgoed gaat zal ik bezwijken