Hartkamers vol ongeloof
Een laatste ademzucht
vult nog één keer de ruimte
het afscheidswoord breekt
de glimlach sterft
op aller monden
en achter neergeslagen wimpers
wellen de ongeschreide tranen
leven te vroeg genomen
voor menselijk begrip
de waaromvraag schreeuwt
maar het antwoord verstild
in het hemels ontvangen
van zijn verlichtende rust
in beschermende handen
van thuiskomst
jullie troosten in het gemis
want zo is hij
nooit verder verwijderd
dan een hartslag
Rien de Heer: | Maandag, september 28, 2009 18:02 |
Bijzonder gedicht bij een bijzondere situatie geschreven door een.....vrouw,dat mag je zelf invullen..ik heb de voorzet al gegeven..... Groetjesss, Rien. |
|
isolina: | Maandag, september 28, 2009 16:20 |
prachtig , mooie woorden hoor , troost en liefde voel je . knuff maria . en inderdaad vrij als een vlinder ver bij jullie vandaan maar zo dichtbij in jullie harten !!!!! (voor zij die iemand missen , voor vele van ons dus !!! knuff maria | |
Quicksilver: | Maandag, september 28, 2009 16:18 |
Stilmakend gedicht! Wens ieder veel sterkte en kracht! Lieve groet,knuff dicky |
|
ela: | Maandag, september 28, 2009 13:52 |
Het waarom is welicht medisch, waarom zij, is niet te achterhalen. Jouw inleven en medeleven id van grote waarde voor allen die haar nu verloren zijn. ela |
|
Anneke Bakker: | Maandag, september 28, 2009 13:23 |
Op de waaromvraag zul je het antwoord niet krijgen Ria, Heb vrede met de gedachte dat hij in beschermende handen van het hemelse is. Heel mooi maar droef gedicht. Veel sterkte en lieve groet Anneke |
|
maria : | Maandag, september 28, 2009 12:11 |
oef.....dit gaat diep meis sterkte voor jou en alle betrokkenen knuf met liefs, maria |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Maandag, september 28, 2009 12:06 |
Thuiskomst voor de overledene Verdriet voor degenen die de aarde nog als thuis ervaren... sterkte voor alle betrokkenen liefs, namaste, Anneke |
|
Big Lady: | Maandag, september 28, 2009 11:11 |
krijg er gewoon kippenvel van mooi geschreven Knuffels |
|
switi lobi: | Maandag, september 28, 2009 11:04 |
Jouw handen schrijven wat er in je hart zit.. zo bijzonder. Liefs en heel veel sterkte aan alle betrokkenen gewenst. switi lobi |
|
windwhisper: | Maandag, september 28, 2009 10:11 |
Intens troostend, heel veel sterkte liefs Cobie |
|
Anastacia: | Maandag, september 28, 2009 09:50 |
heel veel sterkte ria liefs xxx | |
Omni Allumini: | Maandag, september 28, 2009 09:30 |
zo''n soort van einstein die maar door bleef ratelen over een ''if'' or ''be'' personality :) nevermind.. ik denk dan: moet ik hier een theorie over opschrijven?! ben de helft alweer vergeten (veel te ingewikkeld ook joh) onbegrijpelijk :) | |
Omni Allumini: | Maandag, september 28, 2009 09:25 |
ik heb vannacht over mn moeder gedroomd; te gek echt (we gingen op vakantie en ze was zo gelukkig.. fijn is dat) daarvoor heb ik een heel wetenschappelijk betoog over chromosomen en menselijke conservatie na de dood over me heen gekregen haha (geen idee: over een patroon wat in dood zit en zich gekruist in patronen voltrekt?! dromen he) mooi ria, mooi hartje heb jij xx | |
Gert: | Maandag, september 28, 2009 09:15 |
Een erg mooi steunend schrijven. Liefs Gert |
|
Rembrandt Van Rijn: | Maandag, september 28, 2009 09:07 |
Byzonder Mevrouw Byzonder mooi en wijs geschreven |
|
Auteur: Ria Klein Herenbrink | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 september 2009 | ||
Thema's: |