Zo vaak geschreeuwd,
de vuisten, gebald door wanhoop
omhoog geheven.
Mijn leven lang gezocht, geroepen om jou.
Gedroomd van die ene hulp die bij mij zou passen.
Ik kende je, hield van je,
maar wist niet waar je woonde.
Tot die stralende maandagmorgen.
De lange koude winter is voorbij.
Het ijs ging langzaam smelten
toen ik mijn liefde door jouw hart
beantwoord voelde,
jij mijn zielsbeminde werd en ik de jouwe.
Ik zocht je mijn hele leven
en mocht je vinden.
remie: | Dinsdag, oktober 06, 2009 08:21 |
het straalt er van af, de liefde in de blik van jullie ogen, handen die elkaar zoeken en vasthouden... liefs remie |
|
Nummer 127 : | Maandag, oktober 05, 2009 23:01 |
mooi hoor! Bartzz |
|
windwhisper: | Vrijdag, oktober 02, 2009 18:53 |
heerlijk dat jullie elkaar vonden liefs Cobie |
|
rhoeas: | Vrijdag, oktober 02, 2009 16:52 |
Ik heb de liefste, mooiste, meest overweldigende sneeuwvlok allertijden, zonder de kou die sneeuwvlokken normaalgesproken voortbrengen. |
|
kerima ellouise: | Vrijdag, oktober 02, 2009 16:31 |
...en dat vinden maakt dat alle dagen gaan stralen in de ziel liefs kerima ellouise |
|
Auteur: honingbijtje | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 oktober 2009 | ||
Thema's: |