Mongooltje
Mongooltje
Jouw stem,
soms overslaand,
uit duizenden herken ik haar.
Uitbundige lach,
genietend van je spel,
waglende gang,
je grote, lieve ogen.
Aanhankelijk met je natte kus,
aaiend mijn gezicht; wat
geef je ons vreugde,
we zijn blij met jouw jool,
mijn eigen kind,
mijn lieve, kleine mongool.
Jouw stem,
soms overslaand,
uit duizenden herken ik haar.
Uitbundige lach,
genietend van je spel,
waglende gang,
je grote, lieve ogen.
Aanhankelijk met je natte kus,
aaiend mijn gezicht; wat
geef je ons vreugde,
we zijn blij met jouw jool,
mijn eigen kind,
mijn lieve, kleine mongool.
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Woensdag, oktober 14, 2009 17:21 |
| hartrakend zijn deze bijzondere mensen! liefs kerima ellouise |
|
| mucho: | Dinsdag, oktober 13, 2009 22:25 |
| lief mooi en wonderlijk |
|
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 13, 2009 21:49 |
| Specialer kan haast niet; heel liefdevol geschreven! Fijne avond, switi lobi |
|
| Will Hanssen: | Dinsdag, oktober 13, 2009 21:46 |
| Wat ontroerend, hartverwarmend mooi geschreven! Lieve groet, Will |
|
| ninodepino: | Dinsdag, oktober 13, 2009 21:11 |
| Yo ol hartstikke lief ik had ook een dinnetje, Bernadette...:) een lieverd uit duizenden, wat een kracht straalde zij uit! |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, oktober 13, 2009 21:00 |
| heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Herman Blanto | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||