Mijn Kinderen
Als ik naar mijn kinderen kijk
Dan voel ik me toch zo rijk
Ook al zijn er soms dagen
Dat ik ze even niet kan verdragen
Dan zijn ze aan het tieren en vervelen
Heb dan liever dat ze buiten gaan spelen
Maar ach mag eigenlijk niet klagen
Ik heb ze immers alle drie negen maanden onder mijn hart gedragen
Ze zijn best lief ook al is dat niet altijd
Wil ze voor geen goud meer kwijt
Dan voel ik me toch zo rijk
Ook al zijn er soms dagen
Dat ik ze even niet kan verdragen
Dan zijn ze aan het tieren en vervelen
Heb dan liever dat ze buiten gaan spelen
Maar ach mag eigenlijk niet klagen
Ik heb ze immers alle drie negen maanden onder mijn hart gedragen
Ze zijn best lief ook al is dat niet altijd
Wil ze voor geen goud meer kwijt
Reacties op dit gedicht
| brigitte overdijk: | Donderdag, december 13, 2001 12:26 |
| hoi ria dit is heel mooi geschreven en ik ben het helemaal met je een .ik heb zelf 2 kinderen en kan ze soms we achter het behang plakken . maar ik zou niet zonder ze kunnen . heel veel liefs brigitte | |
| nathalie: | Dinsdag, maart 27, 2001 16:32 |
| hey ria ik ben zelf een kind van een groot gezin en ik ben het helemaal met je eens ons mama denkt ook zo over ons en ik geef haar helemaal gelijk, wij zijn niet van de gemakkelijksten, als je ons beter wil leren kennen stuur je maar een e-mail nog veel schrijf plezier nathalie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria Walraven | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||