Meer dan bevrediging
ik reik een boerenmeid gele rozen
zij is onbevangen werelds
en onbevlekt tot voorbij het vlies
en meer dan bevrediging of regen
ook aardiger dan de achtbare jachtgodin
voorbij een rechte bomenrij oogt haar blik
de oogst van vroege herfstappelen
een laatste zucht vlijt tussen twijg en blad
de zopas geworpen vruchten liggen
op eigen gaard
als ware schatten
in deze fructosedroom
de maan als volle kompaan
wacht mij haar schoot
vruchtbaar
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, oktober 15, 2009 00:52 |
| Je schrijft lyrtisch, maar moet wel op de schrijffoutjes letten. Verder is het fijn om te lezen. liefs, switi lobi |
|
| ela: | Donderdag, oktober 15, 2009 00:24 |
| Hier zie ik een gaard waar ook in de winter kan geoogst worden. ela |
|
