Poort der ziel
Poort der ziel
Ogen zeggen zoveel
daar kan je alles in aflezen
het geluk het verdriet
Ogen zijn de poort naar de ziel
daar waar alles afspeelt
een poort naar een dieper gevoel
je diepste zijn
Kleur van je ogen veranderen keer op keer
bij geluk kleuren ze feller dan anders
donker worden ze van intens verdriet
Kijk me in mijn ogen en ik vertel je zwijgend
mijn diepste gevoel van het leven
kan je het aan om dat met mij te delen
het aller diepste zijn
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Zaterdag, oktober 17, 2009 19:30 |
| heel mooi schrijven Bartz xx |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, oktober 17, 2009 12:50 |
| fijn geschreven! en ogen vonken ook als je boos bent :-) liefs kerima ellouise |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 17, 2009 11:01 |
| mooi | |
| Anastacia: | Zaterdag, oktober 17, 2009 09:53 |
| ja mei dklopt als een bus aan de orgen zie je alles waarhei en leugens en nog veel meer heel mooi gedicht heel fijne weekend dikke knuff liefs xxxx | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, oktober 17, 2009 09:11 |
| ja ogen he ze zeggen zoveel mooi geschreven gr.janny |
|
| windwhisper: | Zaterdag, oktober 17, 2009 08:27 |
| de taal der ogen, zo wonderlijk verstaanbaar, voor ...wie wil liefs Cobie |
|
| hiljaa: | Zaterdag, oktober 17, 2009 07:47 |
| prachtig ... met mijn (mooie!)ogen dit opgenomen knufliefs--hiljaa-- |
|
