in het teken van brandwonden
in het teken van brandwondencentrum het rode kruis jullie hebben vast al het collectebusje gevuld toch ?
een gedicht gescheven door mijn dochter die met vuur speelde toen ze 6 jaar was nu is ze inmiddels 18 en twee jaar geleden scheef ze voor mijn dit gedichtje
LEVEN WORT BETER
het leven wort beter dat beloof ik me eigen.
ik moet het verleden zien los te krijgen
der is niks aan te doen ieder zijn eigen leven.
maar ik moet toch zien te overkomen dat niemand mij medelijden zal geven.
ik wou het niet en zou het nog steets niet willen.
geen medelijden voor mij dat is toch tijd verspillen?
waarom al de mensen met die kado's om me heen?
ben ik nou opeens een fenomeen.
ik wou alleen een leven zonder die lelijke wonden.
maar nu zal ik ermee moeten leven tot ik die moeilijke tijd zal afronden.
ik kreeg wel de aandacht ik kreeg wel de fun.
ik voelde me opeens heel zielig tegen over hun.
opeens wert het meenis en voelde me dom.
ik dacht"met deze benen ben ik toch stom"
iedereen vol medelij nee dat ben je niet.
je bent nog steeds de zelfde dus zorg dat je geniet.
het enigste wat ik dacht met deze benen maak ik nooit een kans om mooi te zijn.
maar het leven ging gewoon door met lol en ook veel pijn.
weet het nog goed als de dag van vandaag.
loopte over straat en iedereen keek maar vaag.
mensen die naar benenden kijken van wat is dat.
ja kijk me maar aan zet het als je wilt lekker in het dagblad.
een meisje verbrand op der benen.
kijk maar raak wat kan mij dat nou schelen.
ik hoopte op een leven zonder die lelijke wonden.
alleen dat waren me vriendjes die dat vonden.
nu ben ik veranderd ben een ander kind geworden.
het zal zo blijven en nooit meer anders worden.
En dat respecteer ik op deze dag.
alles laat me koud wat ze zeggen en vinden of denken of zien. ik laat het zoals het is.
Gr, sylvana
Hier mama een gedicht dat ik zelf heb gemaakt je vond hem toch mooi geschreven zet hem dan hier op. Kuss je dochter..
een gedicht gescheven door mijn dochter die met vuur speelde toen ze 6 jaar was nu is ze inmiddels 18 en twee jaar geleden scheef ze voor mijn dit gedichtje
LEVEN WORT BETER
het leven wort beter dat beloof ik me eigen.
ik moet het verleden zien los te krijgen
der is niks aan te doen ieder zijn eigen leven.
maar ik moet toch zien te overkomen dat niemand mij medelijden zal geven.
ik wou het niet en zou het nog steets niet willen.
geen medelijden voor mij dat is toch tijd verspillen?
waarom al de mensen met die kado's om me heen?
ben ik nou opeens een fenomeen.
ik wou alleen een leven zonder die lelijke wonden.
maar nu zal ik ermee moeten leven tot ik die moeilijke tijd zal afronden.
ik kreeg wel de aandacht ik kreeg wel de fun.
ik voelde me opeens heel zielig tegen over hun.
opeens wert het meenis en voelde me dom.
ik dacht"met deze benen ben ik toch stom"
iedereen vol medelij nee dat ben je niet.
je bent nog steeds de zelfde dus zorg dat je geniet.
het enigste wat ik dacht met deze benen maak ik nooit een kans om mooi te zijn.
maar het leven ging gewoon door met lol en ook veel pijn.
weet het nog goed als de dag van vandaag.
loopte over straat en iedereen keek maar vaag.
mensen die naar benenden kijken van wat is dat.
ja kijk me maar aan zet het als je wilt lekker in het dagblad.
een meisje verbrand op der benen.
kijk maar raak wat kan mij dat nou schelen.
ik hoopte op een leven zonder die lelijke wonden.
alleen dat waren me vriendjes die dat vonden.
nu ben ik veranderd ben een ander kind geworden.
het zal zo blijven en nooit meer anders worden.
En dat respecteer ik op deze dag.
alles laat me koud wat ze zeggen en vinden of denken of zien. ik laat het zoals het is.
Gr, sylvana
Hier mama een gedicht dat ik zelf heb gemaakt je vond hem toch mooi geschreven zet hem dan hier op. Kuss je dochter..
Reacties op dit gedicht
| pretletter: | Dinsdag, oktober 27, 2009 09:55 |
| bedank voor jullie lieve reacties op mijn gedicht en het iz zo als het is veel liefs sylvana zelf |
|
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 20, 2009 13:31 |
| Je bent een dappere meid Sylvana, bewondering voor jou! Liefs voor jou en je mams, switi lobi |
|
| mucho: | Dinsdag, oktober 20, 2009 11:18 |
| heel goed van sylvana je kijkt en staat anders in de wereld door zoiets maar misschien is dat wel heel waardevol kus voor je dochter |
|
| remie: | Dinsdag, oktober 20, 2009 11:13 |
| de mensheid kijkt altijd tegen schoonheid aan, als fotografe ken ik dat maar al te goed...maar de innerlijke schoonheid die hier in dit gedicht staat vergeet men te zien..knap werkje sylvana laat zien wie je bent, je bent als ieder ander een mooi mens... liefs remie |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, oktober 20, 2009 11:02 |
| grote klasse om het zo neer te zetten gr.janny |
|
| Fairouz: | Dinsdag, oktober 20, 2009 09:53 |
| Ik had een jeugd vriendin die verbrand was. Altijd liep ze met lange mouwen ook op de warmste zomerdag. Tot ze haar vriendje tegenkwam. Die nam haar precies zoals ze was met littekens en al. Fijn dat je dochter dit heeft geschreven. Zonnige groet, Fairouz |
|
| The Cool.: | Dinsdag, oktober 20, 2009 08:25 |
| knap om verwerking zo plaats te geven | |
| Anastacia: | Dinsdag, oktober 20, 2009 07:35 |
| mooi gedicht hele fijne dag liefs xx | |
Over dit gedicht
| Auteur: pretletter | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||