Schijn bedriegt
schijn bedriegt dacht de maan
en liet de nacht donker
star keek ik omhoog en wachtte
wachtte tot de bloedende staarten
van sterren die vielen
weer licht zouden brengen in de duisternis
tevergeefs
het bleef zwart
zoals alles altijd zwart leek te blijven
zuchtend sloot ik de ogen
en probeerde de door mijn hoofd flitsende zonden te verdringen
tevergeefs
schijn bedriegt dacht de maan
zij was niet de enige
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Dinsdag, oktober 27, 2009 14:17 |
| Soms blijft het zwart gewoon zwart, ah het kan soms ook mooi zijn... Het is maar hoe je het bekijkt... Liefs, Kus |
|
| Oorlam: | Maandag, oktober 26, 2009 15:51 |
| een goed schrijven | |
| switi lobi: | Maandag, oktober 26, 2009 15:50 |
| Soms lijkt alles nog domkerder dan het al is.. Liefs, switi lobi |
|
| Lily May Parker: | Maandag, oktober 26, 2009 15:07 |
| Sterk Steve! echt veel liefs Nathalie xxxxx |
|
| _Lieverdje_: | Maandag, oktober 26, 2009 11:23 |
| in stilte gelezen liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tom Witvis | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2009 | ||
| Thema's: | ||