licht
Sta me toe
om even te wenen
zilverzoute tranen
die zachtjes vloeien
over mijn zoenwang.
De gedachten
zij zijn gelucht
het gemoed
heeft rust
slechts mijn hart
weet niet waar naartoe
om even te wenen
zilverzoute tranen
die zachtjes vloeien
over mijn zoenwang.
De gedachten
zij zijn gelucht
het gemoed
heeft rust
slechts mijn hart
weet niet waar naartoe
Reacties op dit gedicht
| babblos: | Donderdag, november 05, 2009 11:06 |
| Zo mooi | |
| Nummer 127 : | Woensdag, november 04, 2009 22:18 |
| prachtig! Nr 127 |
|
| Egyptisch katoen: | Woensdag, november 04, 2009 00:32 |
| Goeie! | |
| Marina van Vledder: | Dinsdag, november 03, 2009 19:49 |
| ik sluit me voor de volle 100% bij Inner aan! | |
| Innerchild: | Dinsdag, november 03, 2009 19:43 |
| Dit is mooi, Bart ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vogatoro | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2009 | ||
| Thema's: | ||