Boven jezelf uitstijgen
Zoals een kind op kan gaan in ’t spel
En daardoor meer is dan hij voor mogelijk houdt
Zo ga ik soms op in ’t leven
En stijg boven mij zelf uit.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, november 17, 2009 19:38 |
| aan onbevangen momenten denken wij als de mooiste terug, om nogmaals naar te verlangen, om het ons als zo goed toe te staan. groetje, hans |
|
| Oorlam: | Maandag, november 16, 2009 16:22 |
| :) fijne tekst ook..de thematiek spreekt me aan | |
| lexx: | Vrijdag, november 13, 2009 14:45 |
| goed zo :D los van de aarde, hoog boven de regen. | |
| kerima ellouise: | Vrijdag, november 13, 2009 13:13 |
| mooi! een kind ( en soms wij ook) is alles wat het zich ook maar inbeeldt liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M.T. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2009 | ||
| Thema's: | ||