We leven in een wachtmaatschappij
uren zitten op veel te harde stoelen
zonder een verantwoording, waarom
de ander altijd te laat mag komen
als ik probeer hen af te straffen
en kom ik een minuutje te laat
is mijn beurt vergeven aan een ander
had ik maar op tijd moeten komen
soms wil ik herrie maken
maar ik ben te zacht om hard te zijn
alsof ze het voelen krijg je hand
zodat het lijkt hoe aardig je bent
de wachttijden zijn inmiddels bekend
en op één deel ben ik hard geworden
want mijn zachte achterkant
heeft inmiddels eelt gekregen.
18-04-‘02/23:43