heimweemoed
in een wereld zo dichtbij
zie ik ze,
lachen - huilen - dansen - reiken
op kilometersspoor blijven
terugkijken
tunnels en bruggen knuffels en kussen
samen met niet willen kwetsen
en niet gekwetst willen worden
ik kan er eeuwig over schrijven
muziek en wierook
vallen en opstaan
heimweemoed
en niemand om bij thuis te komen
Reacties op dit gedicht
| Sander*: | Dinsdag, november 17, 2009 00:25 |
| bedankt ! :) | |
| Hans Winter: | Maandag, november 16, 2009 23:34 |
| je titelwoord alleen al mag een bundel waard wezen, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sander* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2009 | ||
| Thema's: | ||