Zo zwemt de zee...
Zo zwemt de zee…
luister naar haar hijgen luister naar de wind
zoals hij brult tussen de lege gaten op het zand
zo valt een meisje op de flarden van deze levensadem
bevangen door een emotieloos moment
knippert ze met haar ogen en braakt een haarbal uit
een lamgeslagen meeuw ontwijkt hem maar ternauwernood
kom hier en dans op mijn golven, ik sla met regelmaat
de golven neer, bespeel met vaste hand een verzopen zon
doe schepen zinken in de zwarte nacht
het alfa mannetje schrijft eenzame woorden,
door niemand te begrijpen, de zee is een zee van twijfel
schijnt hij plots te denken
het arme kind valt naakt in tranen
dit is mijn zee bij mijn stad bij mijn geweten
door God alleen gelaten
zo vloeit het water zachtjes naar de morgen toe…
esteban 22 November 2009
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Maandag, november 23, 2009 21:37 |
| ben een beta kon geen frans..later in parijs ging het vlotjes nu ja bewust zijn is lastig als je ''all over the place'' bent blijf zo grtjs, |
|
| verhavert: | Maandag, november 23, 2009 21:30 |
| pure poezie prachtig esteban liefs |
|
| Quicksilver: | Maandag, november 23, 2009 13:47 |
| Dit is weer een echte esteban! Zo vloeit het water zachtjes naar de morgen toe..wat een prachtige zin. Fijne dag,liefs dicky |
|
| M-Rose: | Zondag, november 22, 2009 23:57 |
| zo vloeit het golvende water door elk moment van de levenszee naar later |
|
| windwhisper: | Zondag, november 22, 2009 22:34 |
| Je woorden laten sporen achter, zoiets van voetstappen in het hart knap dat dat kan Esteban lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2009 | ||
| Thema's: | ||