uit eigen tuin
Uit eigen tuin
Ze schoffelde
verloor zich in herinnering
en moffelde
intussen onkruid
in een grote ton.
Gedachten zweefden
rond haar hoofd
terwijl de raggen kleefden
aan de takken
van haar geest.
Zij harkt ze bij elkaar
en veegt haar straatje schoon
legt nieuwe zaden
hier en daar
gaat eigenzinnig door
heeft immers altijd
haar eigen boontjes gedopt.
Ze schoffelde
verloor zich in herinnering
en moffelde
intussen onkruid
in een grote ton.
Gedachten zweefden
rond haar hoofd
terwijl de raggen kleefden
aan de takken
van haar geest.
Zij harkt ze bij elkaar
en veegt haar straatje schoon
legt nieuwe zaden
hier en daar
gaat eigenzinnig door
heeft immers altijd
haar eigen boontjes gedopt.
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Vrijdag, november 27, 2009 14:09 |
| ik volg sandrine | |
| s@ndrine: | Vrijdag, november 27, 2009 12:01 |
| Dit vind ik een erg goed bij elkaar geharkt gedicht. Mooi. Liefs Sandrine |
|
| 88: | Vrijdag, november 27, 2009 11:04 |
| dit is een mooie!! graag gelezen juffie, groetje 88 |
|
| ninodepino: | Vrijdag, november 27, 2009 10:50 |
| :) scharrelen in je tuin... leuk! grtjs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2009 | ||
| Thema's: | ||