de molen
De molen
‘s nachts liepen we langs de molen
waar al onze herinneringen aan vast zaten
de molen werd afgebroken
stukje bij stukje
zagen we onze herinneringen voorbij gaan
tot er niets meer was
niets meer tussen ons
behalve een lege ruimte
om weer op nieuw een molen te bouwen
‘s nachts liepen we langs de molen
waar al onze herinneringen aan vast zaten
de molen werd afgebroken
stukje bij stukje
zagen we onze herinneringen voorbij gaan
tot er niets meer was
niets meer tussen ons
behalve een lege ruimte
om weer op nieuw een molen te bouwen
Reacties op dit gedicht
| Ellentjeuhh: | Vrijdag, augustus 02, 2002 10:06 |
| ik vind het een heel mooi gedicht echt waar!!! dikke kuz ellen | |
| Ellentjeuhh: | Vrijdag, augustus 02, 2002 10:05 |
| tom1984: | Maandag, juni 10, 2002 21:50 |
| herinneringen, koester ze zoals je hebt liefgehad... tom |
|
| nikki: | Vrijdag, april 19, 2002 21:44 |
| ja in mijn achter tuintje huhuhuh wat grappig.. | |
| MayadeBij: | Vrijdag, april 19, 2002 21:14 |
| Op prive-terrein wellicht? | |
Over dit gedicht
| Auteur: nikki | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2002 | ||
| Thema's: | ||