06-427.....toppie!
Ik ken je als mijn broekzak,
klein nietig combi apparaatje,
je dient alleen voor het gemak,
en hier en daar een praatje.
Zovelen houden je tegen het gehoor,
bla...bla...bla..een wirwar van stemmen,
en het gaat de hele dag maar door,
je bent niet meer af te remmen.
Hai, met mij...Toppie...ik bel je later,
op straat, in de auto of op de fiets,
de mens in evolutie, geen denker, maar prater,
van Homo sapiens naar Homo zegeensiets.
Duizende ringtonen door elkaar,
een kakelbont geval van homogeniteit,
het lijvelijk gesprek komt in gevaar,
want daarvoor is straks geen tijd!
We hebben elkaar niets meer te zeggen,
compact alles bij elkaar gepraat,
het enige wat ik je uit kan leggen,
is hoe je omgaat met het apparaat!
klein nietig combi apparaatje,
je dient alleen voor het gemak,
en hier en daar een praatje.
Zovelen houden je tegen het gehoor,
bla...bla...bla..een wirwar van stemmen,
en het gaat de hele dag maar door,
je bent niet meer af te remmen.
Hai, met mij...Toppie...ik bel je later,
op straat, in de auto of op de fiets,
de mens in evolutie, geen denker, maar prater,
van Homo sapiens naar Homo zegeensiets.
Duizende ringtonen door elkaar,
een kakelbont geval van homogeniteit,
het lijvelijk gesprek komt in gevaar,
want daarvoor is straks geen tijd!
We hebben elkaar niets meer te zeggen,
compact alles bij elkaar gepraat,
het enige wat ik je uit kan leggen,
is hoe je omgaat met het apparaat!
Over dit gedicht
| Auteur: jeffry | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2002 | ||
| Thema's: | ||