Het lege mandje
Het lege mandje
Ze tuitte haar mondje
Trok haar truitje strak
Draaide nog wat met haar kontje
Heel alleen ging zij op pad
Nog even zwaaien met haar handje
Een lachje nog, de tandjes bloot
Weg was ze met haar volle mandje
Terwijl ze wist, dat vader 't haar verbood
Oh, hoe vrees'lijk was haar lot
Had zij maar gehoord naar 't standje
Leert dan kind'ren van dit slot:
Men vond nog slechts haar lege mandje
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zaterdag, april 20, 2002 15:45 |
| Ik las in het begin met de glimlach... maar dat durf ik nu niet meer omwille van het huiveringwekkend slot.... dit moderne "sprookje"... zet tot nadenken.... |
|
| Laurens Windig: | Zaterdag, april 20, 2002 12:50 |
| Ze kwam toch weer terug? | |
| MayadeBij: | Zaterdag, april 20, 2002 01:07 |
| In deze tijd moeten veel ouders toch doodsangsten uitstaan. Veel sprookjes als deze dus, werkt vaak beter dan een "standje". Mooi! | |
| Hanneke Eirinn: | Zaterdag, april 20, 2002 01:00 |
| Hmmm deed mij ook aan Roodkapje denken, terwijl haar vader in het hele verhaal niet voorkwam...strange.. | |
| Sheena: | Zaterdag, april 20, 2002 00:25 |
| Gruwelijk einde aan ... ehmmm roodkapje ??? ...pruillipje ???, trien met d'r strakke truitje ???? .... gniffel niceeeee Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: PeterdB | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2002 | ||
| Thema's: | ||