Eens samen besproken
Eens samen gekocht
Eens samen van genoten

De dingen die ons leven kleurden
De dingen waarnaar we speurden
Zelfs dingen die we verbeurden

Zaken die we samen bepaalden
Zaken die afscheid behoeven
Zaken waarvan we niet meer willen proeven

Alles ondergeschikt aan een afscheid
Alles dat niet meer verblijdt
Alles waarvan we dachten dat het ons niet scheidt

Het is tussen ons gekomen
De één of de ander
Wie gunt het elkander

De één heeft het gegeven
De ander heeft genomen
Samen is ons slecht bekomen

Het gevoel zal ik eren
Het zijn twee meisjes die ik zal ontberen
De zaken zal ik niet ambiëren

Er is een lange weg te gaan
Niet meer te stoppen dit eenzame bestaan
Tot de rechtsspraak haar zegje heeft gedaan

Ontkenning is deel geworden van de scheiding
Erkenning geen deel meer van verblijding
De kinderen geen part meer aan toewijding

Op de achtergrond vecht ik door
In de schaduw weet ik waar voor
De meisjes moeten voorlopig zonder mij door

Ze zijn jong en kennen niet dit refrein
Beseffen nog niet veel van mij en mijn pijn
Begrijpen nog niets van dit gemis aan samen zijn

Die tijd moet nog komen
De verantwoording moet nog worden genomen
En niemand zal uiteindelijk de bitterheid bekomen

Geen feest voor deze vader in deze duistere dagen
Kinderen die te jong zijn om te vragen
Maar bij wie ooit eens een gemis zal gaan dagen

Tot die tijd leef ik mijn leven
En vaak zonder te groot streven
Want ik blijf iedere dag beven


Voor mijn twee weggenomen dochters,


Papa