Drie minuten voor
De staande klok slaat in het vertrek
even later het galmen van de Westertoren
in de stilte van de donkere straat
de maan giet licht door het veluxraam
even later het roffelen van winterregen
Er wordt geaarzeld tussen opstaan
en blijven liggen waar je bent
onder de onbevlekte dekens
Toch het kussen omgedraaid
op de rug, benen over elkaar
handen op de buik om lichtjes
de slaap in weg te zweven
het is immers duister nog
even later het galmen van de Westertoren
in de stilte van de donkere straat
de maan giet licht door het veluxraam
even later het roffelen van winterregen
Er wordt geaarzeld tussen opstaan
en blijven liggen waar je bent
onder de onbevlekte dekens
Toch het kussen omgedraaid
op de rug, benen over elkaar
handen op de buik om lichtjes
de slaap in weg te zweven
het is immers duister nog
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zondag, december 06, 2009 23:26 |
| Zo een klok is mooi,tot je oren protesteren, meestal een of twee uur te vroeg, en dan overslapen, heerlijk. ela |
|
| Stanislaus Jaworski: | Zondag, december 06, 2009 20:38 |
| dankje Dirk! | |
| Dirk Hermans: | Zondag, december 06, 2009 20:00 |
| goed verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2009 | ||
| Thema's: | ||