Vervallen huis
Leven aanbeland in de tweede helft
Levenshuis, hoe goed kent het zichzelf
Muren die na elkaar zijn ingestort
Geluksmomenten waren steeds te kort
Levenssnoer dat een keer zal breken
Reserves die het steeds meer moet aanspreken
Bouwstenen immer tekort, muren bijna ingestort
maar die nog éénmaal willen herrijzen
Hart dat verlangt naar wat het niet kan krijgen
maar wat pas met kloppen stopt
aan het einde van de tweede helft
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, december 07, 2009 10:08 |
| Dat is een dapper doorgaan... desondanks, dat wel, maar toch. Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Velvetlady | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2009 | ||
| Thema's: | ||