opgeven
alles al geprobeerd
maar niks geleerd
dit leven
heeft mij niks te geven
pijn ken ik maar al te goed
ik verlies langzaam al m´n moed
werk iedereen tegen me in het harnas
dan bedenk ik me weer dat er nooit een reden voor mijn leven was
ik was al ongewenst toen ik werd geboren
en heb nu ook van het leven verloren
ik schreeuw het uit van de pijn
maar niemand die even bij me kan zijn
maar niks geleerd
dit leven
heeft mij niks te geven
pijn ken ik maar al te goed
ik verlies langzaam al m´n moed
werk iedereen tegen me in het harnas
dan bedenk ik me weer dat er nooit een reden voor mijn leven was
ik was al ongewenst toen ik werd geboren
en heb nu ook van het leven verloren
ik schreeuw het uit van de pijn
maar niemand die even bij me kan zijn
Reacties op dit gedicht
| spijkerboy666: | Donderdag, januari 14, 2010 12:33 |
| hee lost girl ik herken het me ook maar alte goed. ook dat ik niet gewenst was door mijn eigen vader toen hij met kanker zat? |
|
| trish!: | Maandag, december 21, 2009 20:24 |
| dat gevoel ken ik maar al te goed... | |
| Kristel.x: | Woensdag, december 16, 2009 14:42 |
| in gedachten ben ik bij je. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lost Girl | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2009 | ||
| Thema's: | ||