Een dag als 9 december
Een dag als alle anderen
Een dag die niets zal veranderen

Weer een dag zonder kleur
Weer een dag voorbij zonder gezeur
Weer een dag zonder hun humeur

Zo sterven de dagen
Zo sterft het geluid van vragen
Zo duurt het even voor het klagen
Geen bekenning van een feit
Geen ontkkenning zonder een respijt
Geen erkenning van wat ons spijt

Alle feestdagen in eenzaamheid
Alle hulpverleners in onwetendheid
Alle lichtjes in onzekerheid

Er is iemand die naar ze wenkt
Er is iemand die steeds aan ze denkt
Er is iemand die ze steeds iets schenkt

Maar niemand die ze de troost brengt
Maar niemand die hun gemis bedenkt
Maar niemand die hun toekomst wenkt

Toch leeft er iemand mee in de schaduw
Toch blijft er iemand noodgedwongen het licht schuw
Toch verblijft altijd iemand vol afschuw

De dagen gaan voorbij aan mij
De vragen nog niet verwoord door mij
De antwoorden derhalve niet vernomen door mij

Het is niet dat ik de ander niets gun
Het is niet de ander die ik iets misgun
Het is zelfs niet dat ik niet houd van hun

Wie het nu al weet mag het zeggen
Wie anders als ik, die moet wachten met dreggen
Wie anders als papa die alle beschuldigingen moet zien te weerleggen

Voor mijn twee weggenomen dochters,


Papa