Mijn stad
mijn stad, mijn stad, mijn mooie stad, mijn eiland stad
wat zou ik zijn geworden als ik jou niet had gehad
je hebt me hier gevormd, je hebt me hier gekneed
hier liggen mijn pleziertjes, hier ligt ook mijn leed
mijn stad, mijn stad, mijn mooie stad, mijn oude stad
je blijft me roepen, waar ik ook ben, jou wordt ik nimmer zat
graag loop ik door je oude straten, en hoor stemmen van weleer
maar sommige stemmen zijn verstomd, die hoor ik nimmer weer
mijn stad, mijn stad, mijn mooie stad, mijn domme stad
ik ben trots op al je schoonheid maar je sloopdrift meer dan zat
begrijp dan toch, mijn oude stad, het verleden is ons heden
want al wat was komt nooit meer terug, dat heeft te lang geleden
mijn stad, mijn stad, mijn mooie stad, mijn eigen stad
stad van wind en water, van kunst, antiek en van patat
hier wil ik blijven, hier wil ik sterven, hier pas ben ik thuis
dit is mijn eiland, hier liggen mijn wortels, hier staat mijn huis
Over dit gedicht
| Auteur: Dick van Poorten | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||