ik voel me beter dan ooit nu
mijn droom word langzaam toch een feit
of vergis ik me nu dan?
was het echt wat ik in je ogen zag?
geef je echt om mij?
waarom wil ik niet geloven.
waar ik al zo lang van naar verlang?
wat als je me gewoon geen pijn wilt doen?
wat als ik het verkeert begrijpt
er is ook nog niets gebeurt.
zelf geen kus op zijn tijd.
toch ik zag het in je ogen.
ik zie het aan wat doe je doet.
maar ik kan mijhart niet geloven,
het wilt te graag
nu zit ik hier met, tranen
ja alweer met tranen
en ik weet zoals meestal niet wat ik moet
kon ik maar niet meer van je houden...
kon ik maar vergeten wie je bent
dan zou al deze pijn
nu voorgoed over zijn
toch, ik zag het in je ogen?
en mischien, heel mischien,
heb ik het dan toch niet verkeert gezien