Gij olijke dikkerd...
Gij olijke dikkerd…
gevangen in een keurslijf zat hij me aan te staren,
-al djingelbellend door het leven moeten gaan
steeds maar weer omringd door dwergen
(sorry, elfen, ELFEN, ELFFFFFEN)
is geen vorm van een bestaan-
fluisterde hij me in mijn oor
na het drinken van een sloot
eggnog met een flinke scheut brandy
voor ik het wist verloor ik het geloof
en duwde hij me een zuurstok in mijn hand
(rood pakkig dik bebaard)
zwaaide hij me er nog een HoHoHo achteraan
zag in zijn ogen
de lange werktijden, ontevreden kleintjes
en wat rendieren met diaree
alsof Kerst net na de zomervakantie
begonnen was…
esteban 17 December 2009
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Donderdag, december 17, 2009 22:18 |
| :D ik hou er wel van van olijk :D graag gelezen, grtjs, |
|
| 88: | Donderdag, december 17, 2009 21:49 |
| :D | |
| Marousia: | Donderdag, december 17, 2009 21:46 |
| Mooi weer neergezet lieve Esteban, ik las het gaarne en het is waar, geen mens is bijna meer blij. Liefs van Lynn xxx | |
| Quicksilver: | Donderdag, december 17, 2009 19:15 |
| Denk dat ik daar ook medelijden heb, want de mens is nooit tevreden met wat hij krijgt! Mooi tot the point verwoord lieve esteban! liefs,dicky |
|
| mucho: | Donderdag, december 17, 2009 16:14 |
| het komt op de voorbereidingen aan zelfs de kerstman heeft een k*tbaan!:S je kan de spanning in ieder geval wegvreten |
|
| Oorlam: | Donderdag, december 17, 2009 15:53 |
| :) ja wij hebben daarentegen niet te klagen nee geen lammetje!:) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2009 | ||
| Thema's: | ||