Innerlijke rust

Innerlijke rust

Ik zie tulpen langs de weg

de bloemen zijn nog niet uit

even is het stil

-in mij-

De blauwe lucht weerkaatst

innerlijke rijkdom

naar mijn ziel

die zichtbaar is

voor de zon.

Een konijntje wipt

met zijn staart

over de weg.

Een glimlach

plots, als een standbeeld

en keer ik weer

in mijzelf.

Geschreven door

Jasper de Jong

Reacties op dit gedicht

Jasper de Jong vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

M-Rose:	Donderdag, december 17, 2009 19:16
wat de zie in verblijdt in een voorbijgaand ogenblik kent geen tijd omdat het hart blijvend geluk bewaard

Amon:	Donderdag, december 17, 2009 14:43
zo keek ik blij om mij heen vol vreugde en meer van dat maar vergeten dat ik in de auto was en reed t arme konijntje plat

mucho:	Donderdag, december 17, 2009 14:38
ja, dat doen een mens goed:)

- Suus -:	Donderdag, december 17, 2009 13:48
en toen en toen en toen?

Stormtrooper:	Donderdag, december 17, 2009 13:40
zomerkoninkje

Over dit gedicht

Auteur: Jasper de Jong
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 17 december 2009
Thema's: [Delen]