Roddels
Roddels vliegen om mijn oren
Maar psychisch sluit ik mij af
Ik heb helemaal geen zin om die nonsens aan te horen
Geen tijd om mensen mijn blik te gunnen die mij niks gunnen
Even blijf ik zwijgen
Omdat ik weet dat zij de waarheid niet aankunnen
Maar dan neem ik even diep adem en ga ik staan
Ik schuif mijn stoel naar achter
En iedereen kijkt mij aan
Zonder een woord te zeggen loop ik door de deur
En laat al het negatieve achter mij
Weg van het roddelen en het gezeur
Maar psychisch sluit ik mij af
Ik heb helemaal geen zin om die nonsens aan te horen
Geen tijd om mensen mijn blik te gunnen die mij niks gunnen
Even blijf ik zwijgen
Omdat ik weet dat zij de waarheid niet aankunnen
Maar dan neem ik even diep adem en ga ik staan
Ik schuif mijn stoel naar achter
En iedereen kijkt mij aan
Zonder een woord te zeggen loop ik door de deur
En laat al het negatieve achter mij
Weg van het roddelen en het gezeur
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zondag, december 20, 2009 20:12 |
| morgen vinden ze vast een ander slachtoffer die ze trachten te vellen zo likken ze nooit hun eigen wonden etter want die zien ze niet bij zichzelf |
|
Over dit gedicht
| Auteur: redemption | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2009 | ||
| Thema's: | ||