Draag me
mijn lamgeslagen lichaam
stel geen vragen
breng me naar
ergens hier ver vandaan.
Veeg mijn tranen weg
ontdooi mijn diep bevroren hart
hoor wat ik zachtjes zeg
en beloof me dat je op me wacht.
Kijk met me naar de sterren
in mijn allerlaatste nacht
de laatste angsten weg vechten
die woeden diep in mijn hart.
Blaas de kaarsen uit waar ik bij bad
stil in mijn hoofd, zwijgend van de pijnen
herinner je wat ik bezat
voordat het ging verzwijnen,
kus me welterusten als ik zucht van vermoeidheid
waarna ik voor ’t laatst glimlach naar jou
ik denk het echt, het is nu dan tijd
te vergaan naar de hemel die ik kleuren zal met blauw.