Het doet pijn als je ziet dat je kind verdriet heeft
Dat ze huilend naar je toe komt, tegen je aan staat en beeft
Te weten dat je haar niet kan helpen, zolang ze dat zelf niet wil
Dat ze constant haar mond dichthoud, haar schouders ophaalt, het haar niet interesseert, heel koel en kil
Het liefst haar door elkaar zou willen schudden, van kom op meid, we komen hier doorheen
Maar dan moet je wel hulp accepteren en niet zo gesloten zijn, je bent niet alleen
Er zijn zoveel mensen die je willen helpen, maar die muur heb je zo hoog opgebouwd
Dat er niet door heen te komen is en je niemand meer vertrouwd

Waar gaat dit heen, daar denk ik vaak aan
Word het zo erg dat we je op een gegeven moment kwijt raken, we niet meer voor je bestaan
Omdat je het gevoel hebt dat wij je in de steek hebben gelaten
Meid je kan zoveel oplossen, als je maar bereid bent om te praten
Had nooit verwacht dat het allemaal zo zou lopen
Of het allemaal goed komt, daar kunnen we alleen maar op hopen……