Lichter
Wat heb je aan ploeteren
als je vastzit in drijfzand
of je zoektocht naar afleiding
dwars door verstikkende muren
Begraaf ze
in het zand
gelijk de vlieger
Zand zal opdrogen
muren zullen breken
De vreemdeling keek
nog even naar opzij
en verdween toen
met zijn schaduw
Zijn bos was zijn bos niet meer
de nacht viel
en sterren fonkelden
feller en dichterbij
een ware pracht
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, januari 05, 2010 02:27 |
| Prachtig geschreven! Liefs, Jacky |
|
| Artifex: | Maandag, januari 04, 2010 22:40 |
| Soms heb je het donker nodig om het licht te zien... Liefs, Artifex. |
|
| Big Lady: | Maandag, januari 04, 2010 19:07 |
| heel erg mooi verwoord Knuffels |
|
| Quicksilver: | Maandag, januari 04, 2010 15:13 |
| Moet denken aan,ik worstel en kom boven! Mooi verwoord. liefs,dicky |
|
| teun hoek: | Maandag, januari 04, 2010 13:01 |
| vanuit de schaduw weer zichtbaar aanwezig begrijp ik.Zo laten. | |
| kerima ellouise: | Maandag, januari 04, 2010 12:50 |
| als het bos verdwenen is, worden bomen een ware pracht... liefs kerima ellouise |
|
| lommert: | Maandag, januari 04, 2010 12:23 |
| je zet aan het denken....vind het mooi gevonden dat de schaduw meegaat met de ''vreemdeling'';) liefs weer willem |
|
| switi lobi: | Maandag, januari 04, 2010 11:14 |
| Een ware pracht met diepe doorgangen.. Lekker dat je er weer bent:) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||