claire vanfleteren: | Vrijdag, april 28, 2017 03:02 |
Ik zat na een aanval gisteren volledig aan de grond, heb mijn vuisten stuk geslagen en ben opgestaan door de pijn, het wend maar niet zelfs niet na zoveel jaren | |
M@R!PS: | Donderdag, februari 13, 2003 16:03 |
Vervelendd dat je als je denkt dat het over is, toch weer een aanval hebt. Ik heb ook epilepsie, m'n hele leven lang al en ik herken je verhaal... Gelukkig gaat het met mij de laatste tijd ook veel beter... Heel veel sterkte, en vergeet niet er zijn altijd mensen die voor je klaarstaan... Liefs, Marissa |
|
kittenke: | Zondag, september 15, 2002 19:13 |
hallo passero, weet je, je bent wel normaal hoor. ik heb dat ook, maar bij mij is het al van eind vijfde leerjaar geleden dat ik nog een aanval heb gehad en nu zit ik in het vierde middelbaar. Als je ooit over die ziekte wilt praten, mag je dat altijd doen met mij. Ik begrijp je volkomen in dit gedicht, ik weet hoe je je voelt, ik ga volgend jaar stoppen met medicametie he, en zo gaan we zien of de ziekte weg is. Ik hoop het alleszins anders zal ik nooit mogen autorijden. Sterkte dik |
|
Luka: | Maandag, mei 20, 2002 13:27 |
Jammergenoeg genezen ziektes nooit helemaal. Maar waarom denk je dat moed en "hoop doet leven" anders eeuwig zouden zijn ...? Veel liefs! XXX Luka |
|
Katrien Remmerie: | Zondag, april 21, 2002 17:55 |
Passero, Je bent zeker wel normaal, leid ik af uit onze gesprekken. En dat iedereen eens door het lint gaat is ook normaal. Maar als je het écht teveel wordt, ja, ik wenste dat ik er was voor je op dat moment. Maar nu ben ik er, dus lucht je hartje maar eens uit. Knuffeltjes, |
|
Auteur: Passero | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 21 april 2002 | ||
Thema's: |