Hoogvlieger
Uit een cel kil en donker
rezen zij met machtige vleugelslagen
vrijheid tegemoet en het licht
was voor hem als wijn
hoger dan de wolken stijgen
tot in de hemel wilde hij zijn.
Helaas was zijn vlucht te hoog
de zon brandde meedogenloos
zijn vleugels van pek en teer smolten
en stortend in de zee besefte hij
dat hoogvliegers eens ten val komen
en verdrinken als ze nooit leren zwemmen.
rezen zij met machtige vleugelslagen
vrijheid tegemoet en het licht
was voor hem als wijn
hoger dan de wolken stijgen
tot in de hemel wilde hij zijn.
Helaas was zijn vlucht te hoog
de zon brandde meedogenloos
zijn vleugels van pek en teer smolten
en stortend in de zee besefte hij
dat hoogvliegers eens ten val komen
en verdrinken als ze nooit leren zwemmen.
Reacties op dit gedicht
| platte mucho: | Dinsdag, januari 05, 2010 19:52 |
| nee, joh:) | |
| van der Scheer: | Dinsdag, januari 05, 2010 19:41 |
| Ja mucho, heel plompte er net naast!! Zneu hè??? |
|
| platte mucho: | Dinsdag, januari 05, 2010 19:36 |
| die heeft mooi de roeiboot gemist | |
Over dit gedicht
| Auteur: van der Scheer | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||