De zwarte roos
De roos die bloeit in de nacht
is droevig en zwart.
Haar hart is lelijk geschonden.
De ware weg der liefde
heeft zij nooit gevonden.
Haar blaadjes zijn diep gegroefd.
Geen bij, geen vlinder; die haar sap heeft geproefd.
Door de morgen wordt zij nooit bedauwd.
Geen hand die haar zachtjes omvouwt.
Zo schuwt zij ieder daglicht
dekt met een sluier haar rouwend gezicht.
Niemand die haar komt bezoeken.
je kan haar alleen 's nachts
en in tranen begroeten.
is droevig en zwart.
Haar hart is lelijk geschonden.
De ware weg der liefde
heeft zij nooit gevonden.
Haar blaadjes zijn diep gegroefd.
Geen bij, geen vlinder; die haar sap heeft geproefd.
Door de morgen wordt zij nooit bedauwd.
Geen hand die haar zachtjes omvouwt.
Zo schuwt zij ieder daglicht
dekt met een sluier haar rouwend gezicht.
Niemand die haar komt bezoeken.
je kan haar alleen 's nachts
en in tranen begroeten.
Reacties op dit gedicht
| ellekva: | Woensdag, januari 06, 2010 19:36 |
| zo mooi zo kwetsbaar geschreven |
|
| Beautiful ~ Princess: | Woensdag, januari 06, 2010 18:55 |
| mooi geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Greta Casier | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||