Voetenwerk
Voetenwerk
jij hebt het altijd gehad
dat mijn streling
doet smelten
te pas en te onpas
om mijn handen vragen
alleen al de uitstraling
gniffelmomenten
door het gezeur
‘mijn kruik’ kreun je dan
dag en nachtwerk
bij vries en sneeuwdeken
witte lakens van onze liefde
nu is het mijn beurt
want ik verrek me
aan de koude voeten
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Donderdag, januari 07, 2010 10:55 |
| heel mooi | |
| Hieronymus: | Donderdag, januari 07, 2010 10:45 |
| Slaapsokken! De oplossing. ''t Is alleen geen zicht als je opstaat met alleen sokken aan. Knap geschreven en graag gelezen Laurens. Beste groet Ronny |
|
| Stormtrooper: | Donderdag, januari 07, 2010 08:58 |
| mooi hoor | |
| switi lobi: | Donderdag, januari 07, 2010 08:45 |
| Lekker he, zo''n kacheltje :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||