onbegrepen gevoel
Nu zit ik hier te tikken
Helemaal voor niets
Niet wetend wat te schrijven
Niet wetend wat te zien
Niet wetend wat te doen
De pure verveling tegemoet
Niet wetend wat ik voelen moet
Is het dat gemis van een vriend
Of die van een verloren liefde
Zijn het zijn troostende woorden
Of zijn warme handen die me
Teder aanraken alsof mijn huidje was van porselein
Zijn het zijn lieve ogen
Of zou het zijn misschien zijn zachte stem kunnen zijn
Ik weet niet wat ik voel
Ik weet niet wat ik mis
Ik weet enkel dat het een snakkend gevoel is
…
Helemaal voor niets
Niet wetend wat te schrijven
Niet wetend wat te zien
Niet wetend wat te doen
De pure verveling tegemoet
Niet wetend wat ik voelen moet
Is het dat gemis van een vriend
Of die van een verloren liefde
Zijn het zijn troostende woorden
Of zijn warme handen die me
Teder aanraken alsof mijn huidje was van porselein
Zijn het zijn lieve ogen
Of zou het zijn misschien zijn zachte stem kunnen zijn
Ik weet niet wat ik voel
Ik weet niet wat ik mis
Ik weet enkel dat het een snakkend gevoel is
…
Reacties op dit gedicht
| bieke: | Zondag, april 21, 2002 22:02 |
| Soms zit je met een gevoel, dat men geen naam kan geven. maar Lopke je bent niet alleen. sterkte xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lopke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2002 | ||
| Thema's: | ||