Marionette
~
De ruwe grond onder mijn voeten
Die mij langzaam eigen werd
De grillige figuren
En een dansend silhouet
Hoe de bespeler van mijn leven
Ook mij aan ‘t dansen krijgt
Tot hij de touwen vallen laat
en mijn schrijven..
‘t Is al wat nog beklijft
~
De ruwe grond onder mijn voeten
Die mij langzaam eigen werd
De grillige figuren
En een dansend silhouet
Hoe de bespeler van mijn leven
Ook mij aan ‘t dansen krijgt
Tot hij de touwen vallen laat
en mijn schrijven..
‘t Is al wat nog beklijft
~
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Zaterdag, januari 16, 2010 20:59 |
| Heel mooi neergezet, graag gelezen en herlezen. Liefs van Marousia | |
| Wortelbrood: | Zaterdag, januari 16, 2010 17:02 |
| Pure poppenkast, op zijn tijd gepast. Zo is majorette niet op gepast, maar gewoon een typfout. Puur Brabander hier! | |
| lexx: | Zaterdag, januari 16, 2010 17:00 |
| het is belgisch he. dan is majorette op z''n plek. je weet toch wel dat een poppenspeler synoniem staat aan schuinsmarcheerder? op en top poppenkast baby: dus geen achterafgeklaag he! :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wortelbrood | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||