Een andere keer
Een andere keer
‘Papa gaan we voetballen?’
Vroeg het zoontje lief
‘Nee, papa heeft het te druk,
zoek maar iemand anders, alsjeblieft’
Zo ging het iedere week
Het ventje wilde niet opgeven
Vader zag wel hoe bedroefd hij keek
Maar hij had nou eenmaal een te druk leven
‘Papa, ga je met me mee?’
‘Nee jongen, misschien een andere keer’
Hij schudde zonder op te kijken ‘nee’
En zag daarna zijn zoontje niet meer
Het ventje liep alleen over straat
Op weg naar het voetbalveld
De auto remde te laat
Een dodelijk ongeval werd gemeld
Plotseling ging de deurbel
En de vader stond verstoord op
Dat kon dan wel even snel
Al dat gezeur altijd aan zijn kop
De politie stond daar
Met een trieste mededeling
Ze maakten een troostend gebaar
Want het was zo plotseling
Plotseling had hij spijt
Want de vader had nooit bedacht
Dat er op een dag geen tijd
Meer op hem wacht
Nooit meer in zijn leven
Zou hij zeggen ‘een andere keer’
Hij zou tijd maken, al was het maar even
Helaas te laat, want nu kon het nooit meer
Reacties op dit gedicht
| anne(21): | Dinsdag, januari 19, 2010 18:22 |
| *Slik* Weet niets te zeggen, vreselijk dit! Liefs anne |
|
| Stip: | Dinsdag, januari 19, 2010 12:24 |
| hartverscheurend gedicht stipje |
|
| loes schaap: | Dinsdag, januari 19, 2010 07:26 |
| Ja Sharon, geen tijd het stopwoord van deze generatie! groetjes loes schaap |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sharon A. Hart | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||