Aan de andere kant
...
Ik was eens in het land
van weinig woorden
sprak met lippen
stil bevroren
In mijn mond droeg ik
de wereld en de tijd
en terwijl ik zweeg
verbleef ik in de eeuwigheid
Wat ik zag was eindelijk
het groen van gras
ook op verre heuvels
zo ruim het denken was
En ik hoorde een lied
welk mij droeg
mee met de vogels
van het ochtend vroeg
Ik sloot mijn ogen en liet
laatste woorden vallen
en het land werd weer wereld
in de echo's van mijn schallen
Maar nu ik weet hoe groot
dit leven werkelijk is
koester ik die kleine dingen
en ken ik - geen gemis
F.
Ik was eens in het land
van weinig woorden
sprak met lippen
stil bevroren
In mijn mond droeg ik
de wereld en de tijd
en terwijl ik zweeg
verbleef ik in de eeuwigheid
Wat ik zag was eindelijk
het groen van gras
ook op verre heuvels
zo ruim het denken was
En ik hoorde een lied
welk mij droeg
mee met de vogels
van het ochtend vroeg
Ik sloot mijn ogen en liet
laatste woorden vallen
en het land werd weer wereld
in de echo's van mijn schallen
Maar nu ik weet hoe groot
dit leven werkelijk is
koester ik die kleine dingen
en ken ik - geen gemis
F.
Reacties op dit gedicht
| Egyptisch katoen: | Vrijdag, januari 22, 2010 14:59 |
| fraai :) | |
| Es: | Vrijdag, januari 22, 2010 09:21 |
| Geen gemis kennen, het doet mij verlangen naar die momenten...Rust. Ontdooide lippen-gestreel... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||