de grafsteen
voor mijn voeten ligt een graf,
het graf van een kind.
heel eenzaam,veraf,
een kind nooit bemind.
nieuwsgierig kijk ik naar de steen,
ik lees voorzichtig de naam,
het gaat me door merg en been,
tranen overspoelen de zerk langzaam.
de wonden waren te groot,
de mishandeling te krachtig.
ik zie het staan,helemaal bloot,
angstig,verward,onmachtig.
haar oogjes gebroken,
niet meer willen leven.
gedaan met hopen,
waarom,kon men haar geen liefde geven?
levend begraven in angst en verdriet,
te verward om door het leven te gaan.
gevoelens die men niet ziet,
bang om uit mijn eigen graf op te staan.
het graf van een kind.
heel eenzaam,veraf,
een kind nooit bemind.
nieuwsgierig kijk ik naar de steen,
ik lees voorzichtig de naam,
het gaat me door merg en been,
tranen overspoelen de zerk langzaam.
de wonden waren te groot,
de mishandeling te krachtig.
ik zie het staan,helemaal bloot,
angstig,verward,onmachtig.
haar oogjes gebroken,
niet meer willen leven.
gedaan met hopen,
waarom,kon men haar geen liefde geven?
levend begraven in angst en verdriet,
te verward om door het leven te gaan.
gevoelens die men niet ziet,
bang om uit mijn eigen graf op te staan.
Reacties op dit gedicht
| Dominique: | Zaterdag, april 27, 2002 19:15 |
| zoveel pijn,zoveel verdriet. ik hoop dat je dit alles ooit een beetje overwint,sterkte liefs dominique. |
|
| Sheena: | Maandag, april 22, 2002 12:18 |
| er zijn nog duizenden demonen te verslaan, en jij kan dat, zolang je de moed niet verliest, en geloven blijft in je kracht !!!! Vecht, voor jezelf .... ik kan niets anders als voor de duizenste keer zeggen, je bent het waard !!!! liefs van die andere vechter *knipoog* |
|
| Laurens Windig: | Maandag, april 22, 2002 12:07 |
| Treft diep! | |
| Thecool: | Maandag, april 22, 2002 10:16 |
| alleen de reactie van je eigen dochter op je gastenboek zegt zo veel ik snap je gevoel Harold (::) |
|
| free: | Maandag, april 22, 2002 09:50 |
| ...................XXX liefs free |
|
| christina: | Maandag, april 22, 2002 08:44 |
| Je hoeft niet meer bang te zijn lieve Linda Ze hebben je pijn gedaan ik weet het echt ik weet het Maar nu na al die jaren is jou tijd gekomen Kom sta op uit dat graf En geniet van die schatten die jij hebt gekregen Jou kinderen leef voor hun Zodat zij straks trots naar hun moeder kunnen kijken Liefss en knufffie Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2002 | ||
| Thema's: | ||