Haïti
(van onder mijn grafsteen)
Het volume van mijn caviteit
Iets kleiner dan van mijn lijf
Maar dat geeft niet want
Ik ben mijn been al kwijt
Iets rust op mijn borst
Zonder erg te drukken
Het geraas is nu over
Buiten gewoon stil
Ik kan niet roepen
Terwijl ik dat wil
Denk aan m’n kind
Straks een wees
Fluister naar god
Kan hij me horen
Of heeft hij mij
Uit het oog
Verloren?
Verdiet
Lijden
Even
Weg.
Het volume van mijn caviteit
Iets kleiner dan van mijn lijf
Maar dat geeft niet want
Ik ben mijn been al kwijt
Iets rust op mijn borst
Zonder erg te drukken
Het geraas is nu over
Buiten gewoon stil
Ik kan niet roepen
Terwijl ik dat wil
Denk aan m’n kind
Straks een wees
Fluister naar god
Kan hij me horen
Of heeft hij mij
Uit het oog
Verloren?
Verdiet
Lijden
Even
Weg.
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Vrijdag, januari 29, 2010 10:37 |
| moet er niet aan denken...brrr grtjes Jannie |
|
| Jannie Hoogendam: | Vrijdag, januari 29, 2010 10:36 |
| en toch...weer een onder het puin vandaan na 15 dagen... liefs Jannie |
|
| Rick Ritterbeeks: | Dinsdag, januari 26, 2010 15:02 |
| Bedankt switi lobi, het is allemaal onvoorstelbaar... Groetjes, Rick |
|
| switi lobi: | Dinsdag, januari 26, 2010 14:35 |
| Hoevelen zullen dit nog voelen vraag ik me af.. het is een gruwel. Fijne middag, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rick Ritterbeeks | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||