Viespeuk
Ik was meesteres
In het mengen
Van medicijnen
Het waren mijn toverdrankjes
Om de dagen door te komen
Ik was een beetje heks
Ik was een beetje lijk
Ik zal je helpen klonk
Het in mijn oren
Met mijn ‘liefde’ zal ik je helen
Beneveld geloofde ik
had ik het maar niet gedaan
Je had me gestrikt
in mijn verdwaald-zijn
Ik roerde daarnet nog even
In het gedekte potje
De stank was niet te harden
Die ziekelijke beelden
Keren nog steeds mijn maag
-Wansmakelijk-
Beroerd wordt mijn
Keel dichtgesnoerd
Het was een les die me tekende
Maar die me wel leerde
Wat liefde niet is
Zeker nu ik ze vond
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Donderdag, januari 28, 2010 20:16 |
| Mooi schrijven. Liefs van Marousia | |
| *Helene*: | Donderdag, januari 28, 2010 14:43 |
| dankje stipje vr de opbouwende kritiek en correctie moet idd ''haar'' zijn...stipje op de i...:D | |
| Stip: | Donderdag, januari 28, 2010 10:56 |
| zeker nu ik haar vond... erg mooi geschreven je wist me te boeien titel vin ik wat minder stipje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Helene* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||