Onze stilte
Hij was dood
Weet je wel?
Hij was begraven
Weet je nog?
Maar wat zou ik nu graag
bij jou en bij hem zijn
Luisteren naar het niets,
waarvan we toen dachten,
dat hij er niet mocht zijn
Soms kwam hij terug
dan herinnerden we elkaar eraan
dat hij dood was
dat hij begraven was
of gecremeert?
ach, en
dat ook alleen maar
om hem op te vullen...
Weet je wel?
Hij was begraven
Weet je nog?
Maar wat zou ik nu graag
bij jou en bij hem zijn
Luisteren naar het niets,
waarvan we toen dachten,
dat hij er niet mocht zijn
Soms kwam hij terug
dan herinnerden we elkaar eraan
dat hij dood was
dat hij begraven was
of gecremeert?
ach, en
dat ook alleen maar
om hem op te vullen...
Reacties op dit gedicht
| Laisen: | Dinsdag, december 16, 2003 21:23 |
| mooi gedicht.. echt zo'n eentje.. waar je de rest van de avond.. nog over na blijft denken.. tot je vermoeid.. in slaap valt.. in je warme bedje :)! met nog steeds de gedachte.. aan de dood. mss, droom je er wel over. mss, vaker dan je zelf wilt weten.. mss wel :)! Mooi omschreven hoor..Kuss mij |
|
| MayadeBij: | Maandag, april 22, 2002 16:13 |
| Byzonder en mysterieus, Mooi Veertjuh! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vis | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2002 | ||
| Thema's: | ||