Gevangen in ouderdom
Gevangen in ouderdom
Gedachtes gevangen
in afstervend lichaam
blikken kijken in verleden
Ooit lichaam sterk en krachtig
nu zwak en afgetakeld
iedere dag sterf je een beetje meer
rimpels tekenen je gezicht
Jonge gedachtes gevangen
in ouderdom van de tijd
je wilt meer dan je lichaam kan
Steeds meer geeft je lichaam het op
en zak je verder in het duister
ook al doet dit zo’n pijn
ik laat je steeds een stukje gaan
Ik zal je tonen hoe sterk ik zal zijn
dat je weet ik kan het wel aan
en jij naar je rustplaats zal gaan
Reacties op dit gedicht
| ela: | Vrijdag, januari 29, 2010 12:58 |
| Zeer mooi geschreven het toont hoeveel je kan houden van iemand. ela |
|
| Jannie Hoogendam: | Vrijdag, januari 29, 2010 11:05 |
| Dit vind ik zo droevig, maar zo mooi verwoord Ik wens jouw moeder en jezelf rust in deze bange dagen van langzaam wegglijden...maakte het ook mee.... liefs Jannie |
|
| Anastacia: | Vrijdag, januari 29, 2010 08:15 |
| stilmakend geschreven meid liefs ana xxxx | |
| _Lieverdje_: | Vrijdag, januari 29, 2010 07:51 |
| prachtig verwoord liefs |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, januari 29, 2010 06:31 |
| soms kost berusting meer kracht dan het gevecht sterkte ,klaas |
|
| H.J.: | Vrijdag, januari 29, 2010 05:09 |
| dikke knuf lady, helaas ook ik ken dat gevoel. sterkte en liefs H.J. |
|
| switi lobi: | Vrijdag, januari 29, 2010 00:15 |
| Mijn mams is ook gevangen in ouderdom.. volledig in de Alzheimervloek vergleden.. :( Liefsknuffel, switi lobi |
|
