hoop van vuur
ik zie
het vuur van hoop
en twijfels in je ogen
de kamer vol met jouw spullen
die allemaal wezenloos
worden zonder jou
nog een keer opnieuw beginnen
in het openbaar
liggen we samen
op het witte tapijt
ineens ren jij
heel ver weg van mij
tot aan de rand
van de wereld
loop je in één adem
weer terug naar huis
besef ik dat ik
je meer dan een ander je
ooit heeft gewild
johan hijzelaar
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Maandag, februari 01, 2010 19:10 |
| en eveneens graag gelezen | |
| 88: | Maandag, februari 01, 2010 13:28 |
| oh kus johan,wat mooi! | |
| Big Lady: | Maandag, februari 01, 2010 12:18 |
| mooi geschreven knuffels |
|
| ninodepino: | Maandag, februari 01, 2010 11:00 |
| aansluiten in de lange rij dan maar:S geduld oefenen is een waar geschenlk als je die hele zit uithoudt. grtjs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johandedichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||