FukYou!
Wanneer de zon gaat schijnen.
en mijn hart weer lacht.
wanneer het donker stopt met duisternis.
Ben ik weg , en rust ik zacht
Wannneer ik gelukkig ben
Wannneer ik rust in eenzaamheid
Wees dan niet verdrietig.
Het was mijn tijd...
wanneer de kerk is gevuld.
mensen een traan laten
bedenk dan de scheinheiligheid
zei die mij allen vergaten
de rust is wedergekeerd.
het geluk wat ik eindelijk vond.
wie ben jij om te huilen.
als ik voor jou niet bestond!
en mijn hart weer lacht.
wanneer het donker stopt met duisternis.
Ben ik weg , en rust ik zacht
Wannneer ik gelukkig ben
Wannneer ik rust in eenzaamheid
Wees dan niet verdrietig.
Het was mijn tijd...
wanneer de kerk is gevuld.
mensen een traan laten
bedenk dan de scheinheiligheid
zei die mij allen vergaten
de rust is wedergekeerd.
het geluk wat ik eindelijk vond.
wie ben jij om te huilen.
als ik voor jou niet bestond!
Reacties op dit gedicht
| Ninharra: | Dinsdag, februari 02, 2010 18:03 |
| Wouw.. Heel mooi.! |
|
| Quicksilver: | Maandag, februari 01, 2010 22:17 |
| erg ontroerend, stilletjes gelezen. liefs,knuffs dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||