"Bliksemschicht en donderstraal"
Copyright (c) 2010.02.07 by Werner Domroese

vol verwarring en naakt verdriet
tuur ik naar de hemel vanaf 't balkon
gedachtensprong naar herinnering

jij benaderde mij onverwacht
belde mij spontaan
daarna sprak jij mij weer
iedere nacht
en telkens als ik naar boven keek
fladderde een nieuw vlindertje
in 't licht van een jonge maan

in het midden van die grote vlindertuin
vond ik een gevallen ster
doe een wens maar verlaat mij niet
samen beleven we een schitterend avonduur
fluisterde 't licht dat een kus gaf op mijn kruin
sluit mij in je hart en omarm mijn ziel
dan heeft afstand geen betekenis
en is mijn licht nooit ver
ook al is het zicht in deze duisternis
nagenoeg nihil

doch de ster wil nu op eigen krachten stralen
en ik raak deze vlinder plotseling kwijt
hoezeer ik ook mijn best deed
om mijn aandacht nooit af te laten dwalen
wat ik terugvind is onbeschrijflijk leed
al mijn passievolle liefde ten spijt

vol verwarring en naakt verdriet
denk ik aan het geluk dat zo mooi begon
en vraag me dan af waarom
dit avontuur ons zo verging
want met mij was jij echt gelukkig
wilde jij jouw leven delen
in voorspoed maar ook tegenspoed daarbij
dat is wat jij al die tijd bezong
je straalde volgens velen
vlindertje fladder en wees vrij
doch keer terug
voordat alles koud en donker is
en verlaat mij niet

want die keuze voor het hazepad
maakte jij zo niet alleen voor jezelf
doch voor ons allebei
zonder dat 't hart ook maar iets te zeggen had

het wolkendek verbergt de ster
en de hemel begint te grienen
bliksemschicht en donderstraal
dat is nu de nachtelijke hemeltaal
wat heb ik na alle wensen te vervullen
nu werkelijk misdaan
om dit dan te verdienen

waar is nu die balans
je luistert naar 't verstand
maar hoort niet wat het zegt
geef je liefde ook een kans
wat wij deelden was oprecht