Alzheimer
Het leven hurkt in schuine straten
Heulende schichten stil verstomd
De geest verglaast in vreemde gaten
En kleur verliest er elke blom
Ravijnen zijn er dicht gegeleden
Angstig doolt gedogen schijn
Nog levend in het licht van heden
Vergetend boven wolken zijn
Heulende schichten stil verstomd
De geest verglaast in vreemde gaten
En kleur verliest er elke blom
Ravijnen zijn er dicht gegeleden
Angstig doolt gedogen schijn
Nog levend in het licht van heden
Vergetend boven wolken zijn
Reacties op dit gedicht
| Ayesha van Kesteren: | Maandag, februari 08, 2010 03:54 |
| Poezie ditte, met een scherp kantje, leuk! Ayesha |
|
| Jacky Van den Berghe: | Maandag, februari 08, 2010 03:52 |
| Rakend gezegd! Liefs, Jacky |
|
| isolina: | Zondag, februari 07, 2010 14:06 |
| inderdaad, intens , knufff maria | |
| switi lobi: | Zondag, februari 07, 2010 11:16 |
| Dit heb je treffend geschreven. Groet, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: falm | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||