Vergeten.
Ik was vergeten,
dat vergeten soms,
zo mooi kan zijn,
iets minder alleen.
Ik wil niks voelen,
niet huilen meer,
want lachen kan soms,
zo bevrijdend zijn.
Schaterlachen,
pijn verbloemen,
niemand vertellen,
van de tranen.
Maar ik voel me,
soms zo gevangen,
in de lach die
niemand kan doorzien.
Want niemand ziet,
dat mijn lach
eigenlijk de tranen zijn
die ik niet huilen kan.
Ik was vergeten,
dat vergeten soms,
zo pijnlijk kan zijn.
Want ik ben alleen...
dat vergeten soms,
zo mooi kan zijn,
iets minder alleen.
Ik wil niks voelen,
niet huilen meer,
want lachen kan soms,
zo bevrijdend zijn.
Schaterlachen,
pijn verbloemen,
niemand vertellen,
van de tranen.
Maar ik voel me,
soms zo gevangen,
in de lach die
niemand kan doorzien.
Want niemand ziet,
dat mijn lach
eigenlijk de tranen zijn
die ik niet huilen kan.
Ik was vergeten,
dat vergeten soms,
zo pijnlijk kan zijn.
Want ik ben alleen...
Reacties op dit gedicht
| Zonneschijn: | Zondag, juli 10, 2011 18:05 |
| de meeste lachen van mensen maken mij nogal verdrietig hoe eerder ik dat vergeet des te beter maar weer mooie poezie |
|
| Hans Winter: | Maandag, februari 08, 2010 20:25 |
| vergeten is veelal weer vinden waar je ontvankelijk voor bent, waar je leven mooi mee zou zijn. maar ontroeren is iets goeds zien gesteld, even onbevangen, naast hetgeen je heeft gekweld. groetje, hans |
|
| isolina: | Maandag, februari 08, 2010 15:08 |
| ja soms zou je dingen voor altijd willen vergeten he !!knuff maria | |
| switi lobi: | Maandag, februari 08, 2010 13:53 |
| Vergeten kan in sommige gevallen inderdaad heilzaam zijn. Fijne dag, switi lobi |
|
| lexx: | Maandag, februari 08, 2010 12:56 |
| vergeten is een vorm van vrijheid he, nah ja, behalve als je dementeert. dan ben je zelf vergeten dat je iets vergeten bent. hmm.. ik las het in elk geval :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vederlicht | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||